‘Eeuwen en vele generaties van mensen zijn aan de oude Toren te Vries voorbijgegaan, maar de Toren bleef.
Hoevelen, en wie van ons, dachten niet eenmaal, staand aan zijn voet, in nadenken verzonken: “Als die eens spreken kon!”
De stem van zijn klokken klonk, maar verder bleef een ernstig zwijgen.
In deze grote dagen wordt dit zwijgen nu één maal onderbroken en gaat de toren ons vertellen wat hij zag en hoorde. Beelden uit een grijs verleden, van later en nu, trekken aan zijn voet voorbij.
Moge het verhaal van de Oude Vriezer toren naklinken en het Volk van Drenthe aansporen tot gezamenlijk bouwen aan een nieuwe, betere toekomst, waarover de Grijze Wachter ook verder zal blijven waken.’
Dit citaat uit het programmaboekje van destijds spreekt ook nu tot de verbeelding.
De ‘Toren Spreekt’ werd in 1948 opgevoerd in het kader van de troonswisseling van de koninginnen Wilhelmina en Juliana. Het stuk werd geschreven door toenmalig huisarts in Vries, de heer Koert. De toren ‘vertelt’ zijn verhaal vanuit de schalmgaten over het dorp, terwijl de spelers het gesprokene uitbeelden aan de voet van de oude toren.
Het verhaal vertelt de historie en het heden van alle dorpen uit de voormalige gemeente Vries.
In 1948 was het een groots spektakel dat drie keer werd opgevoerd. Volgens de recensies in diverse kranten uit die tijd, kwamen er op de eerste avond 1000 mensen kijken!! Ook de volgende twee avonden werden erg druk bezocht, werd er vermeld. De spelers kwamen uit alle dorpen van de voormalige gemeente.